Κρίση οικονομική?

Δεν είναι η αύξηση της καταναλωτικής δυνατότητας αυτό που θα μας βγάλει από την κρίση, όχι μακροπρόθεσμα δηλαδή. Ούτε από την ελληνική, η οποία ΑΚΟΜΑ δεν έχει καμία σχέση με την παγκόσμια, ούτε απο την παγκόσμια. Επειδή δεν είναι ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ. Είναι ΗΘΙΚΗ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΉ. Τα αίτια είναι τα ίδια και κατά παράδοξο(?) τρόπο είναι «θανάσιμα» αμαρτήματα …

• Λαγνεία
• Λαιμαργία
• Aπληστία
• Oκνηρία
• Oργή
• Ζήλεια
• Αλαζονεία

Η Αλαζονεία θεωρείται ως η μητέρα όλων των αμαρτιών.

Είναι οι 7 διαχρονικές πληγές των ανθρωπίνων κοινωνιών, παρακαλώ μην το πάμε στους παπάδες και την θρησκεία. Όλοι οι κοινωνικοί μεταρυθμιστές (προφήτες-ιδρυτές θρησκειών) τα ίδια πράγματα είπαν.

Στην κρίση που κουβεντιάζουμε, αλλά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, πρωταγωνιστεί η Απληστία, όχι ότι οι άλλες «αμαρτίες» δεν παίξανε πρωτεύον ρόλο, αλλά εκείνη έσυρε την χορό.

Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης της κρίσης, μια και δεν έχουμε πια «θρησκευτικές» αναστολές είναι να ξαναβρούμε ΑΞΙΕΣ και ΕΜΠΙΣΤΟΣΎΝΗ. Όποιος διάβασε Το Δίλημμα του Φυλακισμένου το καταλαβαίνει γιατί αναφέρομαι στη εμπιστοσύνη.

Είναι κρίση του «τρόπου ζωής» που μας έχουν επιβάλει μεσώ της διαφήμισης η οποία είναι απλά προπαγάνδα. Ένας τρόπος ζωής που σαφώς μας έχει «χαρίσει» ένα επίπεδο ζωής (sic), το ερώτημα είναι με ποιο κόστος και εις βάρος τι/ποιον.

Και συνεχίζουμε να μηρυκάζουμε κοντόφθαλμα τα περί «Χρηματοπιστωτικής κρίσης», γιατί δεν θέλουμε να δούμε κατάματα την αλήθεια.

ΑΠΟΤΥΧΑΜΕ! Όλη αυτή η τάχα μου δήθεν ευμάρεια είναι μια μεγάλη μπαρούφα.

Ναι δεν πεινάμε. Αλλά πεθαίνουμε από την υπερφαγεία, από αυτό που τρώμε και καταστρέφουμε το περιβάλλων με τον τρόπο που παράγουμε τα τρόφιμα μας.

Ναι είμαστε ελεύθεροι. Αλλά είμαστε σκλάβοι του υπερκαταναλωτισμού μας και συνεπώς των τραπεζών, και καταντήσαμε να δουλεύουμε αντί να εργαζόμαστε. Ζούμε σε κλουβιά, κάτω από συνθήκες που οι οργανώσεις ζωοφιλίας θεωρούν απαράδεκτες για τα ζώα. Σε περιοχές κεκορεσμένες με ρύπους όλων τον ιδίων.

Έχουμε τον μικρότερο δείκτη αναλφαβητισμού, την μεγαλύτερη και ταχύτερη πρόσβασης στην πληροφορία, την πληρέστερη κατανόηση των νόμων που διέπουν την επιστήμη από ποτέ, και είμαστε ποιο άφρονες από ποτέ.

Και last not least, όλη αυτή η ευμάρεια σκοπό είχε την ευτυχία υποτίθεται … πάω να πάρω τα αντικαταθλιπτικά μου, έχω ξαναπεί, δεν την παλεύω χωρίς αυτά.

350 η επιστήμη

350 μέρη ανά εκατομμύριο είναι αυτό που πολλοί επιστήμονες, κλιματικοί εμπειρογνώμονες , και προοδευτικές εθνικές κυβερνήσεις τώρα λένε ότι είναι το ασφαλές ανώτερο όριο για το CO2 στην ατμόσφαιρά μας.

Η επιταχυνόμενη θέρμανση της αρκτικής και άλλες πρόωρες κλιματικές επιδράσεις έχουν οδηγήσει τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι είμαστε ήδη πέρα από την ασφαλή ζώνη με τα τρέχοντα 387ppm μας, και ότι εκτός αν είμαστε σε θέση να επιστρέψουμε γρήγορα στα 350 PPM μέσα σε αυτό το αιώνα, διακινδυνεύουμε σημεία αιχμής και αμετάκλητες επιδράσεις όπως την τήξη του φλοιού πάγου της Γροιλανδίας και την σημαντική απελευθέρωση μεθανίου από το αυξανόμενο λιώσιμο των παγετώνων.

Χρειάζεστε τρεις αριθμοί για να καταλάβετε πραγματικά τι σημαίνει η υπερθέρμανση του πλανήτη, 275, 385, και 350.

Κατά όλη την διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας μέχρι πριν από περίπου 200 χρόνια, η ατμόσφαιρά μας περιείχε 275 μέρη ανά εκατομμύριο διοξείδιο του άνθρακα. Τα μέρη ανά εκατομμύριο είναι απλά ένας τρόπος μέτρησης της συγκέντρωση των διάφορων αερίων, και μετρά την αναλογία του αριθμού μορίων διοξειδίου του άνθρακα ανά εκατομμύριο άλλων μορίων στην ατμόσφαιρα. 275 PPM του CO2 είναι μια χρήσιμη ποσότητα – χωρίς κάποιο ποσοστό CO2 και άλλων αέριων του θερμοκηπίου που παγιδεύουν την θερμότητα στην ατμόσφαιρά μας, ο πλανήτης μας θα ήταν πάρα πολύ κρύος για να κατοικηθεί από τους ανθρώπους.

Έτσι χρειαζόμαστε άνθρακα στην ατμόσφαιρα, αλλά η ερώτηση είναι πόσο?

Κατά τον 18ο αιώνα, οι άνθρωποι άρχισαν να καίνε άνθρακα και φυσικό αέριο και πετρέλαιο για να παραγάγουν ενέργεια και αγαθά. Η ποσότητα του άνθρακα στην ατμόσφαιρα άρχισε να αυξάνεται, αργά στην αρχή και γρηγορότερα τώρα. Πολλές από τις δραστηριότητες που κάνουμε καθημερινά όπως το να ανοίξουμε τα φώτα, το μαγείρεμα , ή η θέρμανση ή η ψύξη των σπιτιών μας στηρίζεται σε πηγές ενέργειας όπως ο άνθρακας και το πετρέλαιο που εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα και άλλα αέρια που εγκλωβίζουν την θερμοκρασία στην ατμόσφαιρα. Παίρνουμε αξίας εκατομμυρίων ετών άνθρακα, αποθηκευμένο κάτω από τη γη ως απολιθωμένο καύσιμο, και τον απελευθερώνουμε στην ατμόσφαιρα. Μέχρι στιγμής – και αυτός είναι ο δεύτερος αριθμός-ο πλανήτης έχει 387 μέρη ανά εκατομμύριο CO2 – και αυτός ο αριθμός αυξάνεται περίπου 2 μέρη ανά εκατομμύριο κάθε έτος.

Οι επιστήμονες μας λένε τώρα πως αυτό είναι πάρα πολύ – ότι ο αριθμός αυτός είναι υψηλότερος από οποτεδήποτε στην καταγραμμένη ιστορία του πλανήτη μας – και αρχίζουμε ήδη να βλέπουμε τις καταστροφικές επιπτώσεις σε ανθρώπους και τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο. Οι παγετώνες παντού λιώνουν και εξαφανίζονται γρήγορα – και είναι μια πηγή πόσιμου νερού για εκατοντάδες των εκατομμυρίων ανθρώπων. Κουνούπια, τα οποία ευδοκιμούν σε έναν θερμότερο κόσμο, διαδίδονται σε όλο και καινούρια μέρη, και φέρνουν την ελονοσία και εγκεφαλίτιδα μαζί τους. Η ξηρασία αυξάνεται, καθιστώντας την καλλιέργεια τροφίμων δυσκολότερη σε πολλά μέρη. Η στάθμη της θάλασσας έχει αρχίσει να ανεβαίνει, και οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι θα μπορούσε να ανέβει αρκετά μέτρα αυτόν τον αιώνα. Εάν αυτό συμβεί, πολλές πόλεις παγκοσμίως , έθνη νησιών, και καλλιεργήσιμο έδαφος θα είναι πλέον κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Οι ωκεανοί γίνονται πραγματικά πιό όξινοι λόγω του CO2 που απορροφούν, και λευκαίνουν και σκοτώνουν ένα τεράστιο ποσοστό των παγκόσμιων κοραλλιογενών υφάλων. Αυτές οι επιδράσεις συνδυάζονται και θα επιδεινώσουν τις συγκρούσεις και τα ζητήματα ασφάλειας στις ήδη ληστεμένες από πόρους περιοχές.

Η Αρκτική μας στέλνει ίσως το ποιο σαφές μήνυμα ότι η αλλαγή κλίματος εξελίσσεται ποιο γρήγορα απ’ ότι πίστευαν οι επιστήμονες. Το καλοκαίρι του 2007, ο θαλάσσιος πάγος ήταν κατά προσέγγιση 39% λιγότερος από τον θερινό μέσο όρο κατά τα έτη 1979-2000, μια απώλεια περιοχής ίση με σχεδόν πέντε φόρες το Ενωμένο Βασίλειο. Πολλοί επιστήμονες τώρα πιστεύουν ότι η Αρκτική θα είναι εντελώς ελεύθερη από πάγο το καλοκαίρι μεταξύ 2011 και 2015, περίπου 80 χρόνια πριν από αυτό που οι επιστήμονες είχαν προβλέψει λίγα χρόνια πριν.

Ωθούμενοι από τις ειδήσεις αυτών των επιταχυνόμενων επιδράσεων, μερικοί από τους επιστήμονες, παγκόσμιες κορυφές επι του κλίματος έχουν αναθεωρήσει τώρα το πιό υψηλό ασφαλές επίπεδο του CO2 σε 350 μέρη ανά εκατομμύριο. Αυτός είναι ο τελευταίος αριθμός που πρέπει να ξέρετε, και ο σημαντικότερος. Είναι η περιοχή ασφάλειας για τον πλανήτη γη. Ο James Hansen της αμερικάνικης NASA , ο πρώτος επιστήμονας που προειδοποιείται για την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου πάνω από δύο δεκαετίες, έγραψε πρόσφατα, « Τα παλεοκλιματικά στοιχεία και η τρέχουσα κλιματική αλλαγή δείχνουν ότι το CO2 θα πρέπει να μειωθεί από τρέχοντα 385 PPM σε το πολύ-πολύ 350 PPM, εάν η ανθρωπότητα επιθυμεί να συντηρήσει έναν πλανήτη παρόμοιο με αυτόν στον οποίο οι πολιτισμοί της αναπτύχθηκαν και στον οποίο η ζωή προσαρμόστηκε στη γη.»

Είναι ένας σκληρός στόχος, αλλά όχι αδύνατος να επιτευχθεί. Πρέπει να σταματήσουμε να παίρνουμε τον άνθρακα από το έδαφος και να τον βάζουμε στον αέρα. Πρωτίστως αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσουμε να καίμε τόσο πολύ άνθρακα – και να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε την ηλιακή και αιολική ενέργεια και άλλες τέτοιες πηγές ανανεώσιμης ενέργειας – εξασφαλίζοντας στον Παγκόσμιο Νότο μια δίκαιη ευκαιρία να αναπτυχθεί. Εάν το κάνουμε, τα γήινα εδάφη και τα εναπομείναντα δάση θα ανακυκλώσουν αργά μέρος του επιπρόσθετου άνθρακα από την ατμόσφαιρα, και τελικά οι συγκεντρώσεις του CO2 θα επιστρέψουν σε ένα ασφαλές επίπεδο. Από τη μείωση της χρήσης άλλων απολιθωμένων καυσίμων, και τη βελτίωση της γεωργίας και τις πρακτικές δασονομίας σε όλο τον κόσμο, οι επιστήμονες θεωρούν ότι θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε στο 350 μέχρι τα μέσα του αιώνα. Αλλά όσο περισσότερο παραμένουμε στην ζώνη κινδύνου – πάνω από τα 350 οι πιθανότητες ότι θα δούμε καταστρεπτικές και αμετάκλητες επιδράσεις στο κλίματος κλίμα αυξάνονται δραματικά.

Κάθε χρόνο από το 1992, τα Ηνωμένα Έθνη διοργανώνουν μια δεκαπενθήμερη διάσκεψη με τους παγκόσμιους ηγέτες για να συζητήσουν τι πρέπει να γίνει ώστε να αποτραπεί τη παγκόσμια απειλή της κλιματικής αλλαγής .

Το Δεκέμβριο του 2009, αυτή η συνεδρίαση θα είναι στην Κοπεγχάγη, Δανία. Εκεί, οι εκπρόσωποι, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, και οι επιχειρήσεις από κάθε έθνος θα συναντηθούν για να οριστικοποιήσουν μια νέα παγκόσμια συμφωνία κατά της κλιματικής αλλαγής.

Είναι κρίσιμο οι ιθύνοντες σε αυτήν την συνεδρίαση να καταλαβαίνουν και να καθιστούν υπεύθυνοι για την επεξεργασία μιας πολιτικής ενημερωμένη με τα πιο πρόσφατα επιστημονικά συμπεράσματα.

Ακριβώς πριν από έναν χρόνο, το 350 είναι ένας σχετικά νέος στόχος που συζητείτο στην επιστημονική κοινότητα, έναντι 450ppm ή 2 βαθμούς Κελσίου που η διακυβερνητική επιτροπή για την κλιματική αλλαγή υποστηρίζει. Αυτήν την περίοδο πολλοί σχεδιαστές πολιτικής, όργανα, και ΜΚΟ υποστηρίζουν ακόμα στόχους που είναι ξεπερασμένοι και αυξάνουν κατά πολύ τον κίνδυνο καταστροφικών κλιματολογικών αλλαγών.

Στην τελευταία συνδιάσκεψη για το κλίμα του Ο.Η.Ε στην Πολωνία στο τέλος του 2009, ο στόχος του 350 άρχισε να προσελκύει περισσότερους προσυπογράφοντες δεδομένου ότι οι νέες επιστημονικές εκθέσεις και τα στοιχεία των πρόωρων επιδράσεων κατέστησαν σαφές ότι είμαστε ήδη πάνω από το ασφαλές επίπεδο για το CO2. Στην ετήσια ομιλία του, ο Νομπελίστας Gore Al είπε στους εκπροσώπους της πιό πρόσφατης σύνοδου διαπραγμάτευσης για το κλίμα ότι τώρα πρέπει «να σκληρύνουμε το στόχο μας» στο 350ppm.

Στη ίδια συνδιάσκεψη, 40 από τα πιο τρωτά έθνη, εκείνα που θα αισθανθούν τις επιδράσεις της κλιματικής αλλαγής πρώτα και με μεγαλύτερη ένταση, η «συμμαχία των μικρών νησιώτικων κρατών» (AOSIS) και των «ελάχιστα αναπτυγμένων χωρών» (LDC), περιέλαβαν στις πολιτικές δηλώσεις τους την ανάγκη να υιοθετηθεί ένας πολύ αυστηρότερος στόχος από εκείνον που συζητείται αυτήν την περίοδο, και να υποστηριχθεί ένας στόχος 350ppm. Ο Leon Charles, προεδρεύων του AOSIS είπε, «δύο βαθμοί Κελσίου δεν είναι ένα πραγματικά ασφαλές επίπεδο για τα μικρά νησιώτικα κράτη. Για πολλούς από εμάς θα ήταν θανατική ποινή μακροπρόθεσμα.» Δεν είναι κανένας μικρός στόχος, αλλά για τους απανταχού ανθρώπους και τα έθνη, πρέπει να σιγουρευτούμε ότι οι ιθύνοντες όλου του κόσμου δίνουν την δέουσα προσοχή στις πιο πρόσφατες επιστημονικές εκθέσεις που μας λένε πως το 350 είναι ο σωστός στόχος γιατί αυτό μόνο έτσι μπορεί να εξασφαλιστεί, ένα δίκαιο μέλλον ασφαλές από την καταστροφή του κλίματος.

Με τη βοήθειά σας, μπορούμε να διαδώσουμε αυτή τη σημαντική πληροφορία στους συμπολίτες μας, στις κοινότητες, στις χώρες, και στον κόσμο. Για περισσότερες σε βάθος πληροφορίες για την επιστήμη κλίματος, την πολιτική, και τις λύσεις, παρακαλώ συμβουλευτείτε τον κατάλογο συνιστώμενων πηγών παρακάτω.

Sources:

• Hansen, James, et al. Target Atmospheric CO2: Where Should Humanity Aim? Submitted April 7, 2008. NASA climate scientist James Hansen’s paper about the 350ppm target.

• Hansen, James, et al. Target Atmospheric CO2: Supporting Material. Submitted April 7, 2008.

• The IPCC 4th Assessment Report – link to the latest report by the Nobel-prize winning United Nations Intergovernmental Panel on Climate Change, supported by the world’s leading climatologists.

• Baer, Paul, Tom Athanasiou and Sivan Kartha. «The Right to Develop in a Climate Constrained World: The Greenhouse Development Rights Framework» – an important policy framework for how to mitigate climate change while ensuring an equitable path to development for the Global South.

• The United Nations Framework Convention on Climate Change – link to the official UNFCCC website with information about the UN climate policy process.

• NASA – scientific reports, interactive maps, resources for kids, and more

• RealClimate.org – a blog of climate science, written by climate scientists

• Climate Safety – a very useful new report about current climate science, policy, and solutions

• Pew Center on Climate Change – helpful information about climate science and international policy

H Kirsty ανέβηκε στην σκηνή

1 Απρ. 2009

Kάθομαι απέναντι από την Kirsty Schneeberger στην συνόδο του ΟΗΕ για το κλίμα στη Βόννη, Γερμανία. Oι τελευταίες 24 ώρες ήταν πολύ μεγάλες για εκείνη. Χθες στις 6 μμ, ανακάλυψε ότι την είχαν επιλέξει για να παραδώσει μια ομιλία στην ολομέλεια της επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα. Φανταστείτε μια αίθουσα γεμάτη με 300 ανθρώπους, και έπειτα φανταστείτε μικρές καρτελίτσες μπροστά τους με τις λέξεις, «Ηνωμένες Πολιτείες,» «Σουδάν,» «Κίνα. »

Φυσικά, η ομιλία έπρεπε πρώτα να γραφτεί, και φυσικά, σαν να μην έφτανε αυτό, η Kirsty έπρεπε να συμμετέχει ώστε να συνταχτεί με δικά της λόγια. Αυτό σήμαινε μια μακριά – νύχτα για την σύνταξη (12μμ) και μετά ένα πολύ πρωινό ξύπνημα για την διόρθωση (6πμ).

Και έπειτα, το πλαίσιο της λειτουργίας της συνθήκης του ΟΗΕ σχετικά με την αλλαγή του κλίματος δεν είναι ακριβώς καλά δομημένο ώστε να επιτρέπει πολλές επεμβάσεις μη-εκπροσώπων. Έτσι η Kirsty έπρεπε να περιμένει, από 10am μέχρι 1pm, έτοιμη να κληθεί ανά πάσα στιγμή για να μιλήσει, αβέβαιη εάν θα μιλούσε καθόλου.

Αλλά μίλησε! Και ήταν τρομερό. Το θέμα της είναι η νεολαία, και η ιδέα της δικαιοσύνης μεταξύ των γενεών στη διαπραγμάτευση για το κλίμα. Το παρακάτω είναι ένα πρόχειρο βιντεοκλίπ από έναν από τους άλλους φίλους μας εδώ στη Βόννη – δυναμώστε την φωνή – λήφθηκε σε μια μικρή ψηφιακή φωτογραφική μηχανή (ah, τεχνολογία). Τα πράγματα είναι συναρπαστικά εδώ στη Βόννη, και η επιδοκιμασία που εισπράττει η Kirsty δείχνει την φλογερή επιθυμία πολλών εκπροσώπων και συνηγόρων στην αίθουσα για ισχυρότερους στόχους, δικαιότερους μηχανισμούς, και μια νεολαία που θα εφαρμόσει τη συμφωνία που θα βγει από αυτές τις διαπραγματεύσεις γιαολόκληρη την οικονομικά ενεργή ζωή τους.

Ευχαριστώ, Kirsty!

Ολόκληρο το κείμενο:

Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία να μιλήσω.

Παγκόσμοι αδελφοί και οι αδελφές μου, το όνομά μου είναι Kirsty, και είμαι 24 χρόνων.

Είμαι μια από τις εκατοντάδες των εκατομμυρίων των νέων σε όλο τον κόσμο που ανησυχούν για το μέλλον μας.

Έχουμε διαβάσει την επιστήμη και καταλαβαίνουμε. Πρέπει να απελευθερωθούμε από το ‘business as usual’ και να κάνουμε ένα πελώριο άλμα, ν’ αρπάξουμε το βιώσιμο μέλλον μας και με τα δύο χέρια.

…

Απευθύνομαι στις αναπτυγμένες χώρες – κάνετε αυτό το άλμα και βάλτε τους στόχους σας στο τραπέζι – μείον 40% κάτω από τα επίπεδα του 1990 μέχρι το 2020, πλήρες απανθράκωση μέχρι το 2050 και έπειτα, αρνητικές εκπομπές. Η νεολαία θέλει τη σταθεροποίηση αρκετά κάτω από 350ppm. Τίποτα λιγότερο φιλόδοξο δεν μας αρκεί.

Επαινούμε τις Μαλβίδες για την ανακοίνωσή τους ότι, με οποιοδήποτε κόστος, θα φέρουν το έθνος τους στην ουδετερότητα του άνθρακα μέσα σε μια δεκαετία. Χρειαζόμαστε αυτό το είδος της ηθικής ηγεσίας από τα μεγαλύτερα έθνη.

Απευθύνομαι στις ΗΠΑ, την Αυστραλία, την Ιαπωνία, τον Καναδά και τη Νέα Ζηλανδία – οι στόχοι σας είναι ηλίθιοι. Έχετε μόνο λίγους μήνες για να βελτιώσετε τις θέσεις σας, αρχίστε να εργάζεστε σκληρότερα.

Οι λογικότερες προτάσεις είναι από AOSIS και τα LDC – των οποίων η επιβίωση δεν είναι διαπραγματεύσιμη. Εάν σκέφτεστε ότι οι προτάσεις τους είναι «μη ρεαλιστικές» , αρνείστε σε αυτά τα έθνη και στους λαούς τους το θεμελιώδες δικαίωμά τους στην επιβίωση.
…

Απευθύνομαι στις αναπτυσσόμενες χώρες: Πρέπει και εσείς να θέσετε φιλόδοξους στόχους – δεν μπορούμε να λύσουμε την αλλαγή του κλίματος χωρίς εσάς.

…

Τώρα, καθένας, ας εξετάζει την επόμενη ερώτηση προσεκτικά –

Πόσο χρονών θα είσαι το 2050?

Εγώ θα είμαι 66, ελπίζοντας να αποσυρθώ μετά από τέσσερις δεκαετίες εργασίας επιτηρώντας την συνολική απανθράκωση της κοινωνίας. Σαν νεολαία, δεσμευόμαστε να εργαστούμε μαζι σας τώρα και κατά τη διάρκεια των επόμενων 40 ετών για να επιτύχουμε αυτόν τον μετασχηματισμό.

Η δικαιοσύνη μεταξύ των γενεών είναι κρίσιμη, αλλά χρειαζόμαστε περισσότερα από αυτό – είμαστε επίσης οι άνθρωποι που θα εφαρμόσουν τη συμφωνία σας. Ζητάμε από όλα τα έθνη να υποστηρίξουν τη νεολαία να αναγνωριστεί τυπικά με αυτήν την ικανότητα, μέσα στο κείμενο της συμφωνίας της Κοπεγχάγης.

…

Για να ολοκληρώσω: Προκαλώ κάθε έναν από σας να έρθει και να συναντήσει τη νεολαία εδώ στη Βόννη και πίσω στο σπίτι του, να μας κοιτάξει στα μάτια και να μας πει ότι είστε βέβαιοι ότι το 2050 θα έχουμε ακόμα έναν βιώσιμο πλανήτη για να ζήσουμε!

Επειδή εμείς θα είμαστε ακόμα εδώ.

http://www.350.org/about/blogs/kirsty-takes-stage-0 (Για την μετάφραση ευθύνομαι εγώ)

Πατρίδα – Αλκίνοος Ιωαννίδης

Λοιπóν, αγρίεψε ο κóσμος σαν καζάνι που βράζει
σαν το αίμα που στάζει, σαν ιδρώτας θολóς
Πóτε πóτε γελάμε, πóτε κάνουμε χάζι
και στα γέλια μας μοιάζει να γλυκαίνει ο καιρóς.

Μα óταν κοιτάζω τις νύχτες τις ειδήσεις να τρέχουν
ξέρω óτι δεν έχουν νέα για να μου πουν
Ήμουν εγώ στη φωτιά, ήμουν εγώ η φωτιά
είδα το τέλος με τα μάτια ανοικτά.

Είδα τον πóλεμο φάτσα, τη «φυλή» και τη «ράτσα»
προδομένη απó μέσα, απ τους πιο πατριώτες
Να χουν τη μάνα μου αιχμάλωτη με τ óπλο στο στóμα
Τα παιδιά τους στολίζουν σήμερα τη Βουλή.

Κάτω απó ένα τραπέζι το θυμάμαι σαν τώρα
με μια κούπα σταφύλι στου βομβαρδισμού την ώρα
είδα αλεξίπτωτα χίλια στον ουρανó σαν λεκέδες
Μου μιλούσε ο πατέρας μου να μη φοβηθώ.

«Κοίταξε τι ωραία που πέφτουν!
Τι ωραία που πέφτουν…»

Είδα γονείς ορφανούς, ο ένας παππούς απ τη Σμύρνη
στη Δράμα πρóσφυγας πήγε να βρει βουλγάρικη σφαίρα
κι ο άλλος, Κύπριος φυγάς στο μαύρο τóτε Λονδίνο
στα είκοσι επτά του στα δύο τον κóψανε οι Ναζί.

Είδα μισή Λευκωσία, βουλιαγμένη Σερβία
στο Βελιγράδι ένα φάντασμα σ άδειο ξενοδοχείο
Αμερικάνικες βóμβες και εγώ να κοιμάμαι
αύριο θα τραγουδάμε στης πλατείας τη γιορτή.

Είδα κομμάτια το κρέας μες στα μπάζα μιας πóλης
είδα τα χέρια, τα πóδια πεταμένα στη γη
είδα να τρέχουν στο δρóμο με τα παιδιά τους στον ώμο
κι εγώ τουρίστας με βίντεο και φωτογραφική

Εδώ στην άσχημη πóλη που απ την ανάγκη κρατιέται
ένας λαóς ρημαγμένος μετάλλια ντóπας ζητάει
Ολυμπιάδες κι η χώρα ένα γραφείο τελετών
θα σου ζητήσω συγγνώμη που σε μεγάλωσα εδώ.

Τους είχα δει να γελάνει οι μπάτσοι κι απ την Ομóνοια
να πετάν δακρυγóνα στο πυροσβεστικó
Στο παράθυρο εικóνισμα, άνθρωποι σαν λαμπάδες
και τα κανάλια αλλού να γυρνούν το φακó.

Και είδα ξεριζωμένους να περνούν τη Γραμμή
για μια πóρνη φτηνή ή για καζίνο και πούρα
Έτσι κι αλλιώς μπερδεμένη η πίστη μας η καημένη
ο Σολωμóς με Armani και η καρδιά ανοιχτή.

Δε θέλω ο εαυτóς μου να ναι τóπος δικóς μου
ξέρω πως óλα αν μου μοιάζαν θα ταν αγέννητη η γη
Δε με τρομάζει το τέρας, ούτε κι ο άγγελóς μου
ούτε το τέλος του κóσμου, με τρομάζεις εσύ.

Με τρομάζεις ακóμα, οπαδέ της ομάδας
του κóμματος σκύλε, της οργάνωσης μάγκα
διερμηνέα του Θεού, ρασοφóρε γκουρού
τσολιαδάκι φτιαγμένο, προσκοπάκι χαμένο
Προσεύχεσαι και σκοτώνεις, τραυλίζεις ύμνους οργής
έχεις πατρίδα το φóβο, γυρεύεις να βρεις γονείς
μισείς τον μέσα σου ξένο κι óχι, δεν καταλαβαίνω
δεν ξέρω πού πατώ και πού πηγαίνω.

Πρόσκληση από το 350.org να βοηθήσουμε να ξυπνήσουμε τους ηγέτες του κόσμου!

Αγαπητή Υφήλιος,

αυτή είναι μια πρόσκληση να βοηθήσεις να χτιστεί μια κίνηση–ώστε να προσδιορίσουμε μια μέρα και να την χρησιμοποιήσουμε για να σταματήσουμε την κλιματική κρίση .

Στις 24 Οκτωβρίου, θα σταθούμε μαζί ως ένας πλανήτης και θα απαιτήσουμε μια δίκαιη παγκόσμια συνθήκη για την κλιματική αλλαγή. Ενωμένοι από μια κοινή πρόσκληση για δράση, θα το καταστήσουμε σαφές: ο κόσμος χρειάζεται ένα διεθνές σχέδιο που θα πληρεί τα πιό πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα και θα μας γυρίζει πίσω στην ασφάλεια.

Αυτή η κίνηση μόλις άρχισε, και χρειάζεται τη βοήθειά σας.

Εδώ είναι το σχέδιο: ζητάμε από σας, και τους ανθρώπους σε κάθε χώρα της γη, να οργανώσουν μια δράση στην κοινότητά τους στις 24 Οκτωβρίου. Δεν υπάρχει απολύτως κανένα όριο –φανταστείτε γύρους ποδηλάτου, συναθροίσεις, συναυλίες, πορείες, φεστιβάλ, δέντρο-φυτεύσεις, διαμαρτυρίες, και πολλά περισσότερα. Φανταστείτε τη δράση σας να συνδέεται με χιλιάδες άλλες σε όλη την υδρόγειο. Φανταστείτε τον κόσμο να ξυπνά.

Εάν μπορέσουμε να το καταφέρουμε, θα στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα στις 24. Οκτωβρίου: ο κόσμος χρειάζεται εκείνες τις λύσεις για το κλίμα που απαιτούν η επιστήμη και η δικαιοσύνη.

Συχνά λέγεται ότι το μόνο πράγμα που αποτρέπει την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης γρήγορα και δίκαια είναι έλλειψη πολιτικής βούλησης. Σοβαρά, το μόνο πράγμα που μπορεί να δημιουργήσει αυτή την πολιτική βούληση είναι μια ενωμένη παγκόσμια κίνηση–και κανένας δεν πρόκειται να χτίσει αυτή την κίνηση για μας. Εξαρτάται από τους απλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Αυτός είσαι εσύ.

Έτσι καταχώρησε μια εκδήλωση στην κοινότητά σου για τις 24 Οκτωβρίου, και μετά στρατολόγησε με τη βοήθεια των φίλων σου. Συναντήσου με τους συναδέλφους σου ή την τοπική περιβαλλοντικής ομάδα, η αυτήν που υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματά, την εκκλησία ή η συναγωγή σου ή το μουσουλμανικό τέμενος ή τον ναό, στρατολογήστε τους ποδηλάτες και τους τοπικούς αγρότες και τους νέους . Παντού στον πλανήτη θα αρχίσουμε να οργανωνόμαστε.

Με τη βοήθειά σου, θα υπάρξει ένα γεγονός σε κάθε εικονική θέση στον πλανήτη στις 24 Οκτωβρίου από τις Great Lakes της Αμερικής μέχρι το Great Barrier Reef της Αυστραλίας–και επίσης σε όλα τα μέρη που είναι σημαντικά για εσάς στην καθημερινή σας ζωή : μια παραλία ή ένα πάρκο ή ένα πράσινο χωριό ή μια αίθουσα εκδηλώσεων στην πόλη.

Εάν περιμένατε για την στιγμή να λάβετε μέρος, είναι τώρα. Υπάρχουν δύο λόγοι που αυτό το έτος είναι τόσο κρίσιμο.

Ο πρώτος λόγος είναι ότι η επιστήμη της αλλαγής του κλίματος γίνεται πιο μελανή κάθε μέρα. Η Αρκτική λειώνει με καταπληκτική ταχύτητα, δεκαετίες γρηγορότερα απ’ ότι περιμέναμε. Όλα στον πλανήτη φαίνονται να λιώνουν, να καίγονται, να αναδύονται η να ξεραίνονται.

Και τώρα τώρα έχουμε έναν αριθμό για να εκφράσουμε την αγωνία μας : 350.

Ο James Hansen της NASA και μια ομάδα άλλων επιστημόνων δημοσίευσαν πρόσφατα μια σειρά εγγράφων που δείχνουν ότι πρέπει να μειώσουμε το ποσό άνθρακα στην ατμόσφαιρα από τα τρέχοντα 387 μέρη ανά εκατομμύριο στα 350 ή και λιγότερο εάν θέλουμε «να διατηρήσουμε έναν πλανήτη παρόμοιο με αυτόν στον οποίο ο πολιτισμός μας αναπτύχθηκε.»

Κανένας δεν ήξερε αυτό τον αριθμό πριν ένα χρόνο -αλλά τώρα είναι σαφές πως το 350 μπορεί να είναι σημαντικότερος αριθμός για το μέλλον του πλανήτη, ένα βόρειο αστέρι για να καθοδηγήσει τις προσπάθειές μας ώστε να ανακατασκευάζουμε τον κόσμο. Εάν μπορέσουμε να βάλουμε τον πλανήτη γρήγορα στην διαδικασία να φτάσουμε στο 350, μπορούμε ακόμα να αποτρέψουμε τα χειρότερα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής .

Ο δεύτερος λόγος το 2009 είναι τόσο σημαντικό είναι ότι η πολιτική ευκαιρία να επηρεαστούν οι κυβερνήσεις μας δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερη. Οι παγκόσμιοι ηγέτες θα συναντήσουν στην Κοπεγχάγη αυτόν τον Δεκέμβριο για να συζητήσουν μια νέα παγκόσμια συνθήκη για την μείωση των εκπομπών άνθρακα.

Εάν αυτή η συνεδρίαση γινόταν τώρα, θα παρήγαγε μια συνθήκη που θα ήταν αξιοθρήνητα ανεπαρκής. Στην πραγματικότητα, θα μας κλείδωνε σ’ ένα μέλλον όπου δεν θα επιστρέφαμε ποτέ στα 350 μέρη ανά εκατομμύριο-όπου η άνοδος της θάλασσας θα επιτάχυνε, όπου οι βροχοπτώσεις θα άρχιζαν να μετατοπίζονται και οι έρημοι να αυξάνονται. Σε ένα μέλλον όπου πρώτα οι φτωχότεροι άνθρωποι, και έπειτα όλοι μας, και έπειτα όλοι οι άνθρωποι που θα έρθουν μετά από εμάς, θα έβρισκαν τον μοναδικό πλανήτη που έχουμε κατεστραμμένο και υποβιβασμένο.

Η 24 Οκτωβρίου είναι έξι εβδομάδες πριν από εκείνες τις κρίσιμες συνεδριάσεις του Ο.Η.Ε. στην Κοπεγχάγη. Εάν όλοι κάνουμε την δουλεία μας, κάθε έθνος θα ξέρει την ερώτηση που θα του υποβληθεί όταν θα βάλει εμπρός ένα σχέδιο: θα γυρίσει τον πλανήτη στην πορεία του 350;

Αυτό θα λειτουργήσει μόνο με τη βοήθεια μιας παγκόσμιας κίνησης – και αρχίζει να βράζει παντού. Αγρότες στο Καμερούν, σπουδαστές στην Κίνα, ακόμη και σκιέρ του Παγκόσμιου Κυπέλλου έχουν βοηθήσει ήδη για να μαθευτεί το 350. Εκκλησίες έχουν σημάνει τις καμπάνες τους 350 φορές. Βουδιστές μοναχοί έχουν σχηματίσει ένα τεράστιο 350 με τα σώματα τους με σκηνικό τα Ιμαλάια. Το 350 δεν χρειάζεται μετάφραση, ξεπερνά κάθε όριο γλώσσας και πολιτισμού. Είναι σαφές και άμεσο, απεμπλέκεται από τις στατιστικές και καθορίζει μια σταθερή επιστημονική γραμμή.

Στις 24 Οκτωβρίου, όλοι θα σταθούμε πίσω από 350–ένα καθολικό σύμβολο για την ασφάλεια του κλίματος και του κόσμου που πρέπει να δημιουργήσουμε. Και στο τέλος της ημέρας, όλοι θα ανεβάσουμε τις φωτογραφίες από τις εκδηλώσεις μας στον ιστοχώρο του 350.org και θα στείλουμε αυτές τις εικόνες σε όλο τον κόσμο. Αυτός ο χείμαρος από εικόνες θα οδηγήσει την κλιματική αλλαγή στη δημόσια συζήτηση–και καταστήσει τους ηγέτες μας υπεύθυνους σε ένα ενοποιημένο παγκόσμιο σύνολο πολιτών.

Χρειαζόμαστε την βοήθεια σου -ο κόσμος είναι πολύ μεγάλος και η ομάδα μας είναι μικρή. Το πλήρωμά μας στο 350.org θα κάνει ότι μπορεί για να σε υποστηρίξει, να σου παρέχει πρότυπα για banners και δελτία τύπου, τα μέσα για να διασώσουμε το μήνυμα, και τα εργαλεία για να σε βοηθήσουμε να χτίσεις μια ισχυρή τοπική ομάδα δράσης για το κλίμα. Και η βασική μας ομάδα είναι πάντα εκεί, ένα τηλεφώνημα ή ένα ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μακριά εάν χρειαστείς κάποια υποστήριξη.

Είναι κάτι σαν τελικές εξετάσεις για τα ανθρώπινα όντα. Μπορούμε να επιστρατεύσουμε θάρρος, αφοσίωση και δημιουργικότητα ώστε επαναφέρουμε την γη σε μια σταθερή προτού να είσαι πάρα πολύ αργά? Η 24 Οκτωβρίου θα είναι μια χαρούμενη, μια δυνατή ημέρα όταν αποδείξουμε ότι είναι δυνατόν.

Παρακαλώ ενώσου μαζί μας και καταχωρήστε το τοπικό σου γεγονός σήμερα.

Συνεχίζοντας,

Bill McKibben – Author and Activist- USA
Vandana Shiva – Physicist, Activist, Author – India
David Suzuki – Scientist, Author, Activist – Canada
Bianca Jagger – Chair of the World Future Council – UK
Tim Flannery – Scientist, Author, Explorer -Australia
Bittu Sahgal – Co-convener, Climate Challenge India – India
Andrew Simmons – Environmental Advocate, St. Vincent & The Grenadines
Christine Loh – Environmental Advocate and Legislator – Hong Kong

Όλα αυτά τα «πράγματα» από που έρχονται και που πάνε άραγε … ?

Η ιστορία των πραγμάτων www.storyofstuff.com θα σας πάει μια βόλτα στον » από την κατανάλωση ωθούμενο» – πολιτισμό μας – από την εξόρυξη πόρων μέχρι την αποτέφρωση του iPod – εκθέτοντας τις πραγματικές δαπάνες της μιας χρήσης -πέταξε το – προσέγγισής μας στα πράγματα.

Η ταινία είναι απλά η αρχή της ιστορίας. Δέστε την, μάθετε περισσότερα και αναμιχθείτε εδώ: www.StoryofStuff.com

Για να το δείτε με ελληνικούς υπότιτλους πατήστε στο
http://video.google.com/videoplay?docid=-8950859740412782799

Ποιότητα ζωής εναντίον του καταναλωτισμού

Ο blogger » No Impact Man» δημοσιεύει ένα ενδιαφέρον info graphic όπου σχεδιάζει μια καμπύλη συσχέτισης ευτυχίας εναντίον πόσο καταναλώνουμε. Αυτό που μας λέει είναι ότι όσο περισσότερους πόρους καταναλώνουμε ή σπαταλάμε, τόσο η ποιότητας ζωής μας μειώνετε, φυσικά όταν πρώτα ξεπεράσουμε την κορυφή της καμπύλης.

Η γραφική παράσταση διασπάται σε τρία τμήματα με τη μέση να είναι το γλυκό σημείο (προφανώς). Η αριστερή πλευρά είναι βασικά η πρωτόγονη κατάσταση, χωρίς ρεύμα και «πολιτισμό», τεχνολογία. Δεν είμαστε ευτυχείς επειδή αγωνιζόμαστε για την σκληρή επιβίωση.

Το ακροδεξιό τμήμα, παράγραφος 3, είναι όπου η ζωή είναι πιο άνετη οικονομικά και αγοράζουμε, καταναλώνουμε και σπαταλάμε. Ο » No Impact Man» θεωρεί ότι όσο εισχωρούμε στην παράγραφο 3 τόσο χειρότερα αισθανόμαστε την πραγματικότητα. Αυτό που μας απασχολεί είναι το που πρέπει να βρισκόμαστε, τι πρέπει να αγοράσουμε, το κεφάλι μας γεμίζει με το τι πρέπει να κάνουμε. Αυτό δεν είναι μια υγιής κατάσταση για να υπάρχουμε. Η ζωή μας σπαταλιέται χωρίς πραγματικά να την ζούμε.

Παρατηρήστε όμως το «γλυκό σημείο». Κάπου στην παράγραφο δύο – πιο κοντά στην παράγραφο ένα – κατά μήκος της «ανηφόρας της καμπύλης». Δεν αγωνιζόμαστε να ζήσουμε και βρίσκουμε χρόνο για τον εαυτό μας και τους αγαπημένους μας. Έχουμε επίγνωση των αποφάσεων και των ενεργειών μας. Καταλαβαίνουμε τον προσωπικό αντίκτυπό στον πλανήτη, αλλά δεν ρίχνουμε τη ποιότητα ζωής μας οπωσδήποτε.

Για εμένα, αυτό δείχνει ότι μπορεί να υπάρξει μια ισορροπία. Να ζούμε την ζωή μας όπως θέλουμε αλλά με κοινωνικά υπεύθυνο τρόπο. Χωρίς να γυρίσουμε στον πρωτογονισμό, αλλά και χωρίς να αγοράζουμε ότι μας γυαλίζει. Αυτή η γραφική παράσταση για τον καθένα μας θα έχει διαφορετική σημασία όταν την εφαρμόσει στην ζωή του.

Θέλω να ζήσω όσο ποιο «πράσινα» γίνεται , αλλά ξέρω ότι υπάρχουν προϊόντα που χρησιμοποιώ και επιλογές που κάνω που δεν ταιριάζουν πάντα σε αυτό που κάποιοι θα ονόμαζαν «οικολογικό» . Αναγνωρίζω αυτό το γεγονός και προσπαθώ να παράγω όσο λιγότερα απόβλητα μπορώ και συνειδητοποιώ τις «κακές» επιλογές.

Εν πάση περιπτώσει – σκέφτηκα ότι είναι ενδιαφέρον. Αναλύστε το μονοί σας και βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματα σας…

P.S. Είμαι στο #3 … πηγαίνοντας προς τα πίσω, όπως υποθέτω πολλοί …

Οικολογική υποκρισία

Tου Mπαμπη Παπαδημητριου

Μεταξύ των άλλων δεινών που καταπονούν τη χώρα, υπάρχει ένα –καθόλου καινούργιο– που ενώ η κοινωνία του αποδίδει μια σχεδόν «ρομαντική» ιδιότητα, τείνει να μετατραπεί σε αγκάθι προς την πρόοδο. Εννοώ προφανώς την οικολογική υποκρισία, που εμποδίζει, με περισσή δόση πολιτικής υποκρισίας, την κοινωνία μας να λάβει μακροχρόνιες και συγγνωστές αποφάσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι πάμπολλοι «υποστηρικτές» του περιβάλλοντος μιλούν χωρίς ούτε να γνωρίζουν ούτε να συμπαθούν την οργανωμένη και ενεργητική οικο-προστασία. Ακόμη χειρότερα, πάμπολλοι δήθεν «σύλλογοι προστασίας», έχουν, μόλις τούς γνωρίσεις καλύτερα, τα χαρακτηριστικά που διαπνέουν τον χειρότερο εαυτό, δηλαδή την έμμεση πλην όμως σαφή πολιτική εκμετάλλευση. Και αν φοβάστε για το χειρότερο, υπάρχει και αυτό, πολλοί (και συστηματικά) περιβαλλο-αγωνιούντες βρίσκονται σε αγαστή συμπόρευση με ανταγωνιστικά συμφέροντα.

Ολα πάντως ξεκινούν (και τελειώνουν) στην εσκεμμένη ανικανότητα των πολιτικών (όχι μόνον της κεντρικής κυβέρνησης, αλλά και στις νομαρχίες και στους δήμους) σε ό,τι αφορά τα «Πράσινα Οικονομικά».

Πριν από μερικά χρόνια, με τις πρώτες αντιδράσεις, οι Δήμοι πήραν μερίδιο στα κέρδη των αιολικών γεννητριών. Ελάχιστα προβλήματα λύθηκαν και ήδη έχουν όλοι πάρει θέσεις για το δεύτερο γύρο: ζητούν περισσότερα χρήματα για να επιτρέψουν τη χρήση του δικού «τους» τόπου για «εθνικούς» σκοπούς. Αντί να προοδεύουμε, αντί να γινόμαστε πιο συλλογικοί, πιο αποτελεσματικοί, καρκινοβατούμε. Απόδειξη; Το 2008 η Ελλάδα εγκατέστησε λιγότερη αιολική ενέργεια: εγκαταστάθηκαν μόλις 114 μεγαβάτ έναντι 125 το 2007 και 173 το 2006, με αποτέλεσμα το μερίδιό μας στο παγκόσμιο αιολικό δυναμικό να μειωθεί στο 0,82% από 1,01% το 2006. Οταν λοιπόν λέμε πως δεν θέλουμε το λιθάνθρακα αλλά τις ανανεώσιμες ενέργειες, το λέμε υποκριτικά αφού δεν κάνουμε τίποτε για να τις εγκαταστήσουμε στον τόπο μας.

Ύστερα πάλι, πρέπει κάποιος υπεύθυνος (αν υπάρχει ακόμη…) να εισηγηθεί με υπεύθυνο τρόπο (αν τον αφήσουμε βεβαίως…) ένα σχέδιο για το μέλλον. Υπάρχει αλλά κανείς, ούτε ο υπουργός, τον ακούει ή, έστω, του ζητά λογαριασμό. Είναι γνωστό άλλωστε πως οι κομματικοί ακτιβιστές σιχαίνονται οτιδήποτε μοιάζει με λειτουργική δημοκρατία και συντεταγμένη κοινωνία. Ετσι, το Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής (www.sees.gov.gr), που πολύ ορθά το όνομά του υπενθυμίζει ότι η ενέργεια αποτελεί ζήτημα εθνικό και στρατηγικό (όπως έλεγε και ο Λένιν για τον εξηλεκτρισμό και τα τρακτέρ), σημειώνει στην ετήσια έκθεσή του πως «η τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκευσης του διοξειδίου του άνθρακα αποτελεί βασική τεχνολογία για τη διασφάλιση της βιώσιμης και μακρόχρονης χρήσης του άνθρακα».

Θα μπορούσε επίσης να σκεφθεί λίγο πρακτικά. Ιδιαίτερα σε περίοδο κρίσης, κάθε μια μονάδα που μπορεί να σχεδιασθεί, κτιστεί, συναρμολογηθεί και λειτουργήσει μετρά διπλά και τρίδιπλα.

Ας σκεφτεί και ως υπουργός ενέργειας και ως υπουργός βιομηχανίας, εκτός από βουλευτής της τόσο επιβαρυμένης Β’ Αθηνών. Θα μπορούσε ακόμη να ρωτήσει και κάποιον ενημερωμένο ηλεκτρολόγο, που θα του έλεγε ότι το σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας χρειάζεται μονάδες βάσης, που δίνουν συνεχώς ενέργεια και αυτές είναι ο λιθάνθρακας και τα πυρηνικά. Πάνω τους στηρίζονται οι μονάδες με φυσικό αέριο. Που ναι μεν θερμαίνει λιγότερο τον πλανήτη (τοπικώς δεν αλλάζουν πολλά), είναι όμως επικίνδυνα ακριβότερο και ασταθές. Αφού μας οδηγεί σε στρατηγική εξάρτηση από Ρωσία, Τουρκία και άλλες ασταθείς «δημοκρατίες». Ενας μη υποκριτής οικολόγος θα μας εξηγούσε γιατί δεν συμφέρει να μετατρέπουμε αέριο σε ηλεκτρισμό (όπου χρησιμοποιείται μόνον το 56%), ενώ έχει αποτελεσματικότητα 96% για θέρμανση και παρόμοιες χρήσεις. Μήπως πρέπει να σκεφτούμε τον κίνδυνο να μπορεί να μας μετατρέψει η ενέργεια, σε επαίτες της Βαλκανικής.